Η Μαρία Πολυμεροπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λαμία. Όλοι οι Λαμιώτες γνωρίζουν τους γονείς της, το Νίκο Πολυμερόπουλο και τη Ζωή Φυσέκη κι αν όχι τους ίδιους, σίγουρα την επιχείρησή τους, καθώς οι περισσότεροοι έχουμε περάσει αρκετές ώρες σε ένα από τα πιο παλιά και αγαπημένα μπαράκια της Λαμίας, το “Ημέτερον”, του οποίου είναι ιδιοκτήτες.
Η Μαρία σπούδασε Πολιτισμική Διαχείριση και Νέες Τεχνολογίες στο Αγρίνιο όμως το όνειρό της ήταν να γίνει ηθοποιός και το πραγματοποίησε στη Δραματική Σχολή του Δήμου Αγίας Βαρβάρας, στην Αθήνα από όπου αποφοίτησε.
Φέτος, επιστρέφει για λίγο στην οικογένειά της στη Λαμία φέρνοντας μαζί της και τη θεατρική της οικογένεια, μεταφορικά και κυριολεκτικά, κάθως βρίσκεται εδώ συμμετέχοντας στην παράσταση “Με Οικογένεια” της Παιδικής / Εφηβικής Σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης.
Στη συνέντευξη που μας έδωσε, μιλήσαμε για το έργο, μια ιστορία στην οποία, όπως μας είπε, σημαντικό ρόλο παίζει η αλληλεγγύη και πώς οι άνθρωποι βρίσκουν τη δύναμη να ξεπερνούν ό,τι κακό τους συμβαίνει. Μιλήσαμε για την πρώτη της αυτή θεατρική εμπειρία και την αλληλεπίδραση με ένα δύσκολο κοινό, αυτό των παιδιών και εφήβων, τα οποία είναι αμείλικτα ειλικρινή αλλά ταυτόχρονα τόσο δοτικά και τρυφερά.
Μας είπε ακόμη πως οι συνάδελφοί της ηθοποιοί χαίρονται να δουλεύουν σε ΔΗΠΕΘΕ και το αποζητούν καθώς θεωρούν πως ο κόσμος στην επαρχία είναι ανοιχτός σε ερεθίσματα και αγκαλιάζει τις παραστάσεις. Τόνισε ακόμη πως παρατήρησε κατά τη διάρκεια του προηγούμενου διαστήματος της καραντίνας, πως οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να ξεφεύγουν από την καθημερινότητά τους μέσα από τις Τέχνες και γι αυτό θα πρέπει αυτές να στηρίζονται από την Πολιτεία.