Η πανδημία του COVID αποτέλεσε κομβικό σημείο για την εξέλιξη εν γένει των κοινωνικών σχέσεων. Μελέτες από ειδικούς επιστήμονες -κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, ψυχιάτρους και εγκληματολόγους- έχουν ήδη δείξει ότι μετά τον COVID ζούμε μια πανδημία βίας, σε κάθε επίπεδο.
Ειδικότερα, σε επίπεδο οικογένειας, η ελληνική κοινωνία έχει σοκαριστεί από το εύρος και την πληθώρα των περιστατικών. Αυτό έχει και άλλη μια εξήγηση: η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επέλεξε συνειδητά και γενναία να σηκώσει το πέπλο σιωπής που καλύπτει την ενδοοικογενειακή βία, ώστε να σπάσει το απόστημα και να θεραπεύσουμε το πρόβλημα.
Η σιωπή δεν εξυπηρετεί κανέναν και κανένα σκοπό. Ήταν εδρασμένη σε παρωχημένες νοοτροπίες και σε αντιδραστικές αντιλήψεις, που κρατούσαν αγκιστρωμένη την κοινωνία μας σε ένα τέλμα.
Θεωρώ ότι η δημοσιοποίηση και δραστική αντιμετώπιση των φαινομένων της ενδοοικογενειακής βίας, παρά το σοκ που μας έχει προκαλέσει, θα συμβάλλει γρήγορα στη δραστική μείωσή τους, καθώς εμπεδώνεται ήδη μια κουλτούρα μηδενικής ανοχής σε κάθε μορφή βίας.
Εδώ στη Φθιωτιδα ήδη από τον Ιούνιο λειτουργεί γραφείο αντιμετώπισης οικογενειακής βίας που έχει διαχειριστεί περίπου 90 υποθέσεις, έχουν χορηγηθεί πάνω από 30 Punic buttons ενώ λειτουργούν 8 κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης και safe house για τα θύματα που καταγγέλουν ενδοοικογενειακή βια. Πρόκειται για την υλοποίηση μιας πολιτικής που σχεδιάσαμε μια σειρά από υπουργεία το 2023
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ειδικά τα θέματα της οικογένειας αγγίζουν και άλλο ένα πολιτικό πρόβλημα: αυτό του δημογραφικού, με το οποίο ασχολούμαι πολιτικά εδώ και αρκετά χρόνια. Η Ελλάδα γηράσκει ραγδαία και η περιφέρεια πληθυσμιακά σαρώνεται, με τραγικές προοπτικές: πληθυσμιακές, υγειονομικές, εργασιακές και ασφαλιστικές. Συνεπώς, η μέριμνα προς την οικογένεια είναι όρος επιβίωσης του ελληνισμού και της Ελλάδας. Και για να έχουμε νέες οικογένειες και γέννηση παιδιών, χρειαζόμαστε υγιείς οικογένειες. Απαλλαγμένες από παθογένειες όπως η βία.
Για αυτό και η ημερίδα αυτή έχει, πέρα από επιστημονική, ευρύτερη σημασία, εθνική θα έλεγα. Και η ενασχόληση με την ενδοοικογενειακή βία είναι τελικά εθνική υπηρεσία.
