Μπήκαμε στον κόσμο τον παιδιών και γίναμε ένα με τον Μορμόλη στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας.
Μια εξαιρετική παράσταση από τον Σύλλογο Φίλων Θεάτρου «ΠΡΟΒΑ» για μικρά και μεγάλα παιδιά γεμάτη μουσική, κίνηση , τραγούδι και μηνύματα!
Ο Ρίκι και η Μάντα τα δυο παιδιά του έργου, με τον αυθορμητισμό της παιδικής τους αθωότητας και με τον φίλο τους τον Μορμόλη… πάνε κόντρα σε όλα τα στραβά των μεγάλων και κάνουν άνω κάτω όλη την πόλη… γεννώντας έτσι άφθονο γέλιο, αλλά και συγκίνηση ,δίνοντας συγχρόνως ωραία μηνύματα σε μικρούς και σε μεγάλους θεατές !!!
Μη το χάσετε λοιπόν και αύριο Κυριακή 15 Γενάρη στις 6μμ & στις 8μμ.
Συγγραφέας :Ράινερ Χάχφελντ
Σκηνοθεσία ,χορογραφίες ,επιμέλεια μουσικής :Μαρία Παλιούρα
Σκηνικά :Ζωή Μέλισσου
Λήψη Φωτογραφίας : Jean-Noel Vinter
Σχεδιασμός αφίσας : Θάνος Μπέλης
Φωτισμοί :Αλέξης Τριανταφύλλου
Ηχογράφηση: Locomotive sound studio.
Παίζουν :
Δημήτρης Αντωνίου ,Φωτεινή Βασιλαγόρη ,Βαγγέλης Βλαχοπάνος, Αλεξάνδρα Κακογιάννη, Αναστασία Κατσίμπα ,Κατσιούλας Γιώργος , Αθανασία Κολοκύθα, Χρήστος Κουτσάκης,Ελένη Κουτσολέλου , Εύη Μελισσού, Πένυ Μουμτζή, Αλέξανδρος Παπάς, Θώμη Πατάγια , Γιάννης Σαββίδης, Εύα Στογιάννη ,Ηλέκτρα Τσίπρα, Μαρία Τσούρμα.
Ο κύριος Αγησίλαος και η κυρία Πολυξένη Χαζοπέτρου είχαν ένα όμορφο σπίτι στην εξοχή. Κάθε Καλοκαίρι περνούσαν τις διακοπές τους μαζί τους και τα δυο ανίψια τους, η Μάντα και ο Ρίκης κι έπαιζαν στον πανέμορφο κήπο τους. Μια μέρα εκεί που έπαιζαν, ο Ρίκης βρήκε στην αποθήκη η οποία βρισκόταν στο πίσω μέρος του σπιτιού ένα παλιό ξύλινο κουτί, το οποίο βάφτισαν Μορμόλη. Από κείνη την ημέρα, ανάμεσα στα δυο παιδιά και σε αυτό το κουτί δημιουργήθηκε ένας πολύ στενός δεσμός και δεν μπορούσαν να το αποχωριστούν. Φαντάζονταν πως ο Μορμολης ήταν ζωντανός και κουβέντιαζαν μαζί του όπως θα κουβέντιαζαν με μια κούκλα ή με ένα αρκουδάκι. Όμως διστυχώς οι μεγάλοι αυτό δεν το καταλάβαίνανε. Εκνευρίζονταν και ήθελαν να πάρουν το Μορμόλη και να τον καταστρέψουν. Η Μάντα και ο Ρίκης κάθε φορά που ο θείος τους και η θεία τους τους ρωτούσαν τι ήταν ο Μορμόλης τους απαντούσαν: “Ο Μορμόλης είναι ο Μορμόλης”. Λοιπόν ένα πρωί ο κύριος Χαζοπέτρος είπε στη γυναίκα του πως έπρεπε επιτέλους να λύσουν αυτή τους την απορία κι άρχισαν να ρωτούν όλους τους γείτονές τους, όμως απ’ όλους όσους ρώτησαν πήραν την απάντηση πως δεν ήξεραν καν τι ήταν ο Μορμόλης. Τελευταίο άφησαν τον κύριο Μπουρίνια του οποίου το σπίτι ήταν ακριβώς απέναντι απ’ το δικό τους και συνέχεια παραπονιόταν πως τα παιδιά έκαναν φασαρία και τον ενοχλούσαν. Αυτός λοιπόν τους είπε πως το Μορμόλη τον γνώριζε και μάλιστα πολύ καλά. Μόλις η κυρία Χαζοπέτρου ρώτησε τι άνθρωπος ήταν ο Μορμόλης, ο Μπουρίνιας απάντησε πως δεν ήταν άνθρωπος αλλά ένα κουτί, πράγμα το οποίο έκανε και τους δυο ν’ απορήσουν περισσότερο. Λοιπόν ρώτησαν: “Ένα κουτί;” Κι ο Μπουρίνιας απάντησε πως ήταν ένα κουτό κουτί και τίποτα παραπάνω.
Ένα κουτί που δεν μπορούν να καταλάβουν οι μεγάλοι…
